ایزوگام ۲
ایزوگام در اصفهان در این چهارچوب، بررسی ایزوگام نه‌تنها از جنبه‌ی فنی، بلکه از زاویه‌های اقتصادی، اجتماعی، آینده‌نگرانه و حتی حقوقی ضروری به‌نظر می‌رسد.در سطح جهانی، استانداردسازی مواد عایق رطوبتی دستخوش تغییرات مهمی شده‌است. بسیاری از کشورها دیگر به تعریف‌های کلاسیک عایق بسنده نمی‌کنند و خواهان تولیداتی هستند که همزمان ویژگی‌هایی مانند مقاومت حرارتی، پایداری شیمیایی، قابلیت بازیافت و عدم آلودگی زیست‌محیطی را هم در خود داشته باشند. این نیاز، تولیدکنندگان ایزوگام را بر آن داشته تا از رویکردهای مهندسی معکوس، بیوتکنولوژی، نانوپوشش‌ها و مهندسی پلیمر بهره گیرند تا محصولی ارائه دهند که نه‌فقط دوام داشته باشد، بلکه هم‌راستا با اصول معماری پایدار، اقتصاد چرخشی و مدیریت منابع غیرقابل تجدید باشد.از منظر اقلیمی، کشورهایی مانند ایران که در ناحیه کمربند خشک و نیمه‌خشک قرار گرفته‌اند، با دو چالش همزمان یعنی گرمای شدید تابستان و بارندگی‌های متمرکز در زمستان مواجه‌اند. این وضعیت پارادوکسیکال، ایجاب می‌کند که ایزوگام‌ها علاوه بر مقاومت بالا در برابر اشعه‌ی خورشید، تحمل بالایی در برابر انقباض و انبساط‌های پی‌درپی نیز داشته باشند. در مناطقی با اختلاف دمای روز و شب بسیار بالا، نبود عایق مناسب نه‌تنها موجب تخریب لایه‌های رویی ساختمان‌ها می‌شود، بلکه بر اساس داده‌های دقیق، یکی از عوامل افزایش مصرف انرژی در سیستم‌های گرمایشی و سرمایشی نیز به‌شمار می‌رود.جالب آن‌که برخلاف تصور عمومی، ایزوگام تنها یک عنصر محافظ نیست، بلکه در برخی شرایط می‌تواند نقش تثبیت‌کننده‌ی سازه‌ای ایفا کند. در سازه‌های بتنی قدیمی که ترک‌های ریز در سطح خارجی گسترش می‌یابند، اجرای لایه‌ای از ایزوگام تقویت‌شده موجب توزیع یکنواخت تنش و جلوگیری از متمرکز شدن نیرو در نقاط بحرانی می‌شود. این خاصیت به‌ویژه در پل‌ها، مخازن، ایزوگام در اصفهان اسکله‌ها و تونل‌های شهری که تحت فشارهای چندجانبه هستند، اهمیت دوچندان دارد.در پروژه‌های زیربنایی مانند راه‌آهن یا اتوبان‌هایی که از دل کوه و خاک عبور می‌کنند، لایه‌هایی از ایزوگام با ترکیبات معدنی خاص، در میان خاکریزها تعبیه می‌شود تا مانع فرسایش ناشی از نفوذ آب یا نشست زمین شوند. این کاربردها فراتر از تصور سنتی درباره ایزوگام است و نشان می‌دهد که این محصول با پیشرفت مهندسی ژئوتکنیک، به جزئی از استراتژی‌های کلانِ مدیریت زیرساخت تبدیل شده است.از نگاه پژوهشی نیز ایزوگام وارد مرحله‌ای از تکامل شده که دیگر نمی‌توان آن را صرفاً ترکیبی از قیر و الیاف دانست. در دانشگاه‌های پیشرو دنیا، پژوهش‌هایی در حال انجام است که به بررسی امکان استفاده از الیاف کربن، پلیمرهای رسانا، نانوذرات فلزی و حتی کامپوزیت‌های با خاصیت خودترمیمی در تولید عایق‌های رطوبتی می‌پردازند. ایزوگام در اصفهان